بهشت پنهان

روزنامه ايران در تاريخ سوم مهرماه امسال گزارسي را به قلم آقايان مسعود صوفي نژاد و سيد علي ميرقاسمي درباره اشكور چاپ كرده كه خواندنشخالي از لطف نيست.

اشكور، سرزمين باستاني و ديار حاكمان و اميران مقتدركيايي، هزار اسبي اشكوري، آل كاكي و فيروزانيان اشكوري، منطقه اي

پرجوش و خروش در زمان حكومت پادشاهان اشكاني و روزگاري محل اختفا و پناهگاه شاهزادگان ساساني، ايستاده دردل تاريخ با باره اي بشكوهش - البرز كوهي پاي در بند- و قله اي سترگ و مرتفع يگانه اش با خاك پذيرنده اي كه تاريخ را در خود فرو مي برد و از گذشته كمتر يادمان و نشاني بر خود مي نهد، با زباني ديرسال كه يادگاري است از زبان هاي كهن ايراني و فرهنگي غني كه در درازناي تاريخ پرفراز و نشيب ايران از سنگلاخ يورش هاي پي در پي سرسختانه جان به در برد تا روايتگر راويان بي زباني باشد كه هركدام قصه نگفته اي را رازوار با خود درخاك نهفته اند!... اينك ما آيندگان غربال به دست در جست وجوي مرده ديگر فرهنگي مان، پيشينه اين خاك را ورق مي زنيم تا چراغي برافروزيم و در پرتو روشنايي آن به راه آمده نظري بيفكنيم و راه فراپيش را بشناسيم كه چه كرديم و چه ها بايد كرد!... در قسمت شرق گيلان، سرزمين كوهستاني و جنگلي با طبيعتي بكر، نامكشوف و رام نشدني ؛ كه اسرار فراوان در دل سنگي و كالبد سبز خود دارد، ديده هر بيننده اي را به خود محصور مي سازد!... اگر شهر كلاچاي را پشت سر بگذاري و به سمت رحيم آباد عزيمت كني و از آنجا به قصد ديدن اين سرزمين كهن و تاريخي عبور كني، از مسير جنگل هاي بكر و دست نخورده اي گذر خواهي كرد و در پيچاپيچ راهي كه تو را فرا مي كشد؛ بعد از طي كردن مناظر ديدني و زيباي مسير جاده، آدمي را به اوج مي رساند و چشم هر رهگذري را به خودخيره مي سازد!... اشكور با قدمتي ديرين و گذشته اي پرماجرا، پژواك گاه تاريخ است؛ زيرا كه دراين سرزمين پژواك فرياد تاريخ گذشته هنوز در پيچش است و هر رهگذري اگر گوش جان بسپارد، آواي تاريخ را خواهد شنيد كه چون تخته سنگ هاي عظيم در سراشيب تپه ها سردر گريز دارد!... از آنجايي كه منطقه اشكور رودسر باوجود پتانسيل هاي بالاهمچون بهشتي پنهان از ديده ها و نظرها دور مانده است ،نگارنده را برآن داشت تا به معرفي و شناساندن هرچه بيشتر اين سرزمين به مخاطبان بپردازد تا بلكه چراغ راهي - هرچندكورسو- بر علاقه مندان به گردشگري و طبيعت مؤثر واقع گردد. باشد كه چنين بادا!... * موقعيت و حدود جغرافيايي اين منطقه كه در امتداد سلسله كوه هاي البرز قرار دارد از جنوبي ترين نقطه شهرستان رودسر آغاز شده تا جنوبي ترين نقطه شهرستان رامسر ادامه مي يابد. اشكور از جنوب به قزوين، از مغرب به املش و رودبار الموت ، از مشرق به بخش كوهستاني رامسر و تنكابن و از شمال به دامنه هاي كوهستاني رحيم آباد محدود مي گردد. اشكور جز بخش رحيم آباد شهرستان رودسر و در جنوب شهر كلاچاي به سمت رحيم آباد قرار گرفته است. * پيشينه تاريخي اشكور از سابقه تاريخي درخشان برخوردار است و بخشي از تاريخ كهن گيلان را به خود اختصاص داده و در روزگاران كهن غالباً با ديلم داراي حكمراني واحد بوده و يا دست كم يك واحد سياسي شمرده مي شده است و اين وضع تا دوران صفويه ادامه داشته و بدين سبب در منابع تاريخي پيشين اشكور و ديلم به صورت مترادف هم به كار مي رفته است. از اوضاع سياسي و اجتماعي اشكور در پيش از اسلام هيچ گونه اطلاع، اسناد و مدارك معتبري در دست نيست فقط به لحاظ ديني ، ظاهراً مردم اين سامان همچون ديلميان «زرتشتي» بوده اند. اشكور تماماً درناحيه تاريخي ديلم قرار دارد و احتمالاً ازهنگام قيام يحيي بن عبدالله علوي در سال ۱۷۶ هـ.ق رفته رفته از آئين زردشت دست كشيده به دين اسلام درآمدند و چون شيعيان زيدي را در مخالفت با دستگاه خلافت با خود هم آواز يافتند به تشيع زيدي گراييدند. ناحيه اشكور در ايام فرمانروايي علويان در طبرستان از پايگاه هاي مهم سادات علوي بود اما از سده چهارم با فعاليت مبلغان اسماعيلي در ديلم گروهي از مردم اين ناحيه به كيش اسماعيلي درآمدند و درسال ۴۸۳ ق، حسن صباح را درگرفتن دژ الموت ياري دادند اما پس از تسخير اشكور به وسيله علويان كيايي گيلان در سده ۸ ق، مذهب زيدي در آنجا رواج بيشتري يافت و پيروي از مذهب اسماعيليه كاستي پذيرفت. گفتني است از زمان صفويه كه اسلام در گيلان به رسميت شناخته شد، مردمان اشكور يكپارچه به اسلام شيعي دوازده امامي روي آوردند و اعتقاد راسخي به دين مبين اسلام دارند و اكنون نيز به همين مذهب پاي بند هستند. جاذبه هاي زيارتي دردل محيط زيست از آنجايي كه ناحيه اشكور در ايام فرمانروايي عليان در طبرستان از پايگاه هاي مهم سادات علوي بود، بسياري از سادات به جهت ترس از عمال جور، در خفا و به صورت پنهاني به اين مرز وبوم هجرت نموده و مجهول وار مي زيسته اند. هنگامي كه فوت مي نمودند، اهالي معتقد و خير اشكور بقعه اي به پاسداشت و احترام به دين اسلام و سادات بر روي مزارشان مي ساختند و لوحه نامشان را بر آن نصب مي كردند، بنابراين زندگي و ترجمه احوالشان بر ما پوشيده است. درجاي جاي اشكور به بقاع متبركه و امامزادگاني برخورد مي كنيم كه نسب آنها به صحابه و اولاد پيامبر مي رسد و نوع بنا و معماري اين ابنيه به نوبه خود ستودني و جاي تحقيق دارد!... از جاذبه هاي زيارتي و بقاع متبركه كه مورد احترام و زيارت اهالي اشكور و سياحان مي باشد به شرح زيراست: ۱- آقا سيدحسين و بي بي سكينه درمنطقه ييلاقي سجيران ۲- آقاي سيدعلي كيا در روستاي نيلو ۳- آقا سيد سليمان درروستاي كاكرود ۴- آقا سيدقاسم و سيدابراهيم در روستاي لسبو ۵- آقا سيديحيي در روستاي دليجان ۶- آقا سيد ميربهادر در روستاي برمكو ۷- آقا سيد حسين و آقا سيدجلال در روستاي شبك ۸- بقعه متبركه هفت امام در روستاي رودبارك ۹- امامزاده آقاسيد ابراهيم جوركلايه ۱۰- بقعه آقاسيدحسين در روستاي نارنه ۱۱- بقعه متبركه آقا سيدبرهان و شاه سفيدكوه در روستاي ميج ۱۲- بقعه متبركه روستاي ولني ۱۳- بقعه آقا شيخ كريم در روستاي ويشكي ۱۴- بقعه صلوات كوه «سام و لام» در روستاي نياسن ۱۵- بقعه آقا سيد جليل در روستاي گيري ۱۶- بقعه آقا سيدعمران در روستاي جير كلايه ۱۷- بقعه سيده سليم در روستاي درگاه ۱۸- بقعه آقا سيد يحيي در چاكل ۱۹-بقعه آقا شيخ سليمان در روستاي چاكان ۲۰- بقعه آقا سيدبرهان در تكامجان ۲۱- بقعه آقا سيدوهاب الدين در شفيع آباد ۲۲- بقعه سوري در روستاي زراكي ۲۳- بقعه آقاسيديحيي در ليما ۲۴- بقعه بي بي سليمه و سيدجعفر در جيركل منطقه سياحتي «سفيدآب»، چشمه آب معدني سجيران، كوه عروس و داماد در روستاي زياز ، غار كبيران در گرمابدشت ، غار وادار در دليجان، غار سرد دره در روستاي شاهيجان منطقه ييلاقي جواهر دشت، قلعه هاي ليما و لسبو و سي گول سرا و تول لات منطقه تفريحي لپاسر، بزابي و نفتچاك ، آسياب هاي آبي كاكرود، غار اسب طويله در روستاي گيري ،مسجد ناصرالكبير رودبارك، منطقه ديدني سي پل و رودخانه زيباي پلورود، درياچه طبيعي صمدآباد، تونل قله شاه سفيدكوه در روستاي قديمي ميج. البته آب و هواي اشكور در فصل پاييز مرطوب و زمستان سرد و در بهار و تابستان خنك است. آخرين نقطه اشكور تا قزوين ۸۰ كيلومتر است و عمده محصولات اشكور عبارت است از فندق ، گل گاوزبان، به، گردو و ... روستاي آبدبوچال روستاهاي كيارمش و آسياب دره خوش آب و هواترين نقاط در بين روستاهاي اشكور محسوب مي شوند كه با توجه به پتانسيل زياد، نگاه ويژه مسئولان را مي طلبد تا غبار غم و فراموشي از اين سرزمين كهن زدوده شود.